Gewijzigde route!

Vanmorgen eerst maar eens op zoek naar een soort van paardendeken waarop Jan kan slapen, want zijn veldbed is hij kwijt, samen met het stoeltje (gejat? Verloren?). De 55-jarige eigenaar van het hotel  ging bij Jan achterop naar de winkel, die echter pas om 10.00 uur open ging.  Maar wonder boven wonder kwamen we bij de winkel 2 andere motorrijders tegen, nota bene ook Nederlanders, Joost en Wim, die al 2,5 maand aan het rondrijden zijn. Wim is al gepensioneerd, dus die heeft alle tijd! We hebben met hen overlegd welke route voor ons het meest geschikt zou zijn, gezien de tijdsdruk die we toch hebben; zij kwamen uit Ulaanbaator via een prachtige route, maar het heeft ze wel 14 dagen gekost, dagen die wij niet hebben. Zij raadden ons aan de zuidelijke route te nemen, waarmee je het vlotste (een betrekkelijk begrip hier in Mongolië met de wegen die er niet zijn) ons einddoel Ulaanbaator kunt bereiken. Na ampel beraad besluiten we dit dan maar te doen, volgens onze inschatting is Mongolië overal mooi! Dus vanuit Ulaangom koers gezet naar het zuiden waar we bij Khovd de “hoofdweg” nemen; na 10 kilometer gaat het al fout omdat we een stroom over moeten steken. Joep gaat van eilandje naar eilandje en bereikt zo goed als droog de overkant. Hoe anders vergaat het Jan; deze gaat op aanraden van een paar locals gewoon rechtdoor en beland daardoor in het diepste gedeelte waar de motor voor 2/3 onder water verdwijnt en daar ook vast komt te zitten…. Joep komt helpen en de locals stropen ook de broekspijpen ver op; Jan zit ondertussen op z’n dooie gemak de gebeurtenissen af te wachten en stapt dan ook af om te helpen zijn span uit het water te krijgen (neen, daar zijn geen foto’s van omdat Joep kwam helpen in plaats van foto’s maken!). Redelijk makkelijk nog wordt deze op het droge geholpen waar wij de schoenen, laarzen en Jan zijn kunstbeen laten leeglopen, en maar gelijk van de gelegenheid gebruik maken om een beetje te ontbijten. Daarna ging het redelijk goed, zand, vast gestampt zand (dat ging lekker!), wasborden (daar weet Jan nu alles van), en op het allerlaatste zelfs een soort van asfaltweg die naar de stad leidde. Onderweg nog een originele kamelenkaravaan gezien die met gers op de rug op weg waren naar? Echt Kara ben Nemsi (voor de niet ingewijden: dit is een figuur uit de boeken van Karl May).  Nu nog een plek om te slapen, we willen in ieder geval de laarzen cq. schoenen laten drogen en effe goed eten, want het vreet energie van beiden. Het uitgekozen hotel zag Joep, en was meteen volgeboekt (ze hadden nog wel een kamer voor 6 personen, maar daar hebben we toch maar vanaf gezien); er kwam echter een jongeman voorbij die engels sprak (geleerd van Amerikaanse muziek!) die bij Jan achterop kroop en ons naar een basic, maar schoon hotel bracht.

[gmap]


Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.