Uitholling overdwars / an offer you can’t refuse / eind goed, al goed

Uitholling overdwars / an offer you can’t refuse /  eind goed, al goed

Dit is een relaas over 2 dagen in 3 delen;  dat komt omdat er zoveel te vertellen is.

Op zaterdag vertrokken wij vol goeie moed; eerst nog even een camera voor Joep kopen en dan kilometers maken! Wij hadden met opzet de weinig aantrekkelijke rode (op de kaart dan) hoofdweg genomen om de opgelopen achterstanden in kilometers en dagen zoveel als mogelijk in te lopen, en daartoe lijkt de hoofdweg dan het geijkte middel.  Dat moest, ook bij navraag, een goede weg zijn; en inderdaad, de eerste 150 km gingen vlot over een strakke, nieuwe asfaltweg waar wij de enige berijders van waren! Tot de eerste wegwerkzaamheden;  daar stond een jongeman iedereen de parallel lopende zandweg op te sturen. Uitleg: een zandweg is in Kazachstan een soort van crossterrein met talloze sporen waar al het reguliere verkeer op rijdt als de “gewone” weg niet berijdbaar is, dit crossterrein bestaat uit een meter diep uitermate dun duinzand, dan weer gelardeerd met -uiteraard bijna onzichtbare-  kleine keien, grote keien, diepe sporen, kuilen, dan weer met iets van ontzettend grof grind en tenslotte overal wasborden.  Dat zagen we nou net niet zitten, het ging lekker op die nieuwe weg, dus na  de bewaker te hebben omgekocht met een strip Dextro mochten we doorrijden. Bewaker nummer twee was zonder Dextro ook akkoord, bewaker nummer drie had wat meer verbale overredingskracht nodig, maar we reden nog steeds op asfalt! Toen hield de weg op.  We hebben de crossbaan  70 km volgehouden, Joep is diverse malen zonder veel schade gevallen, op enige mate zelfs zo dat zijn versnellingspedaal achterstevoren stond…. Dat hebben de locale wegwerkers met vereende krachten weer enigszins goed gebogen en Jan hebben ze een paar keer los moeten trekken want die zat vast.  De avond begon inmiddels te vallen, dus hebben wij linksaf de woestijnsteppe ingestuurd en op zo’n 20 meter van de weg de tent opgezet; we zagen eruit alsof we Parijs-Dakar hadden gereden.

Op onze stoeltjes gezeten waren wij de a vondzon aan het bewonderen en de schade van de dag aan het doornemen;  van het inlopen van tijd en kilometers was helemaal niets terecht gekomen, sterker nog, we hadden nog meer verloren. Het doel van die dag lag namelijk nog 150 km verder als waar we nu waren gekomen.  De omgeving was waarlijk fabuleus: waar je ook keek, je zag niets anders dan woestijnsteppe, geen gebouwtjes,  geen mensen, geen wegen, zo ver als je maar kijken kon van horizon tot horizon, kilometers en kilometers ver! Door de schemering kwam een truck met aanhanger aangecrosst die zichzelf naast de tent parkeerde, en daaruit kwamen Victor en Sergei, onderweg vanuit Actobe naar Almaty; zij wilden bij ons de nacht doorbrengen en als een soort van grapje vroegen wij of de motoren niet op de lege Kamaz truck konden, en zo naar Almaty. Ja hoor, geen probleem! De volgende ochtend bleek het geen grapje van de heren te zijn, en moest er even naar Aral worden gescheurd met hen als back-up achter ons aan, en daar was dan een mogelijkheid de motoren op te laden; zo gezegd, zo gedaan en om 0600 uur waren we op weg en om 0900 stonden we in Aral met de Honda en de Yamaha vast achter in de laadbak! Dit was het schema:

0600 uur: vertrek uit de woestijn

0900 uur: opladen in Aral en op weg naar Almaty (afstand rond de 2000 km)

1100 uur: kopgevulde soep als ontbijt (en ook lunch bleek later)  (=20 minuten pauze)

2200 uur: kop thee en 2 hardgekookte eieren (= 30 min pauze)

0300 uur ’s nachts: stop, even slapen

0600 uur: 1 pakje Sultana als ontbijt en verder rijden

1600 uur: iets met pasta en vlees als avondeten (= 30 min pauze)

2400 uur: Chai (thee), pannekoeken en gebakken eieren (= 20 min pauze)

0300 uur ’s nachts: aankomst Almaty.

Al die tijd heeft Victor gereden, en hebben Sergei, Jan en Joep naar buiten gekeken en sigaretten aangegeven……  We zijn door prachtige landschappen gereden en hebben in de slaapcabine wat gerust en gezweet; onderweg door een schitterende canyon gereden waar maar 1 boom stond met, jawel, een natuurlijke waterbron! Natuurlijk zijn we ontzettend dankbaar voor deze ongelofelijke gastvrijheid en voor de gevolgen die dit heeft op ons schema maar toch vinden we het hier en daar een beetje jammer dat we niet met volle teugen (zoals op de motor) kunnen genieten van de landschappen waar we doorheen komen. Deze bestaan voornamelijk uit zand, zand en zand maar ook bergen met witte toppen (op 100 km afstand) en waterlandschap met rijstvelden. Overal kom je vee tegen, vooral koeien, paarden en ezels (met heel veel kalveren en veulens) en ook veel honden (en dus ook puppies: soms moederziel alleen in het niets). Het is duidelijk zichtbaar dat dieren hier niet op de eerste plaats komen, de PVDD heeft in Kazachstan nog geen zetel veroverd. Voor dierenliefhebbers zoals wij is dat ook een van de moeilijkste dingen om te moeten zien.

Ondanks dat we niets doen, zijn we bekaf, en blij als we in Almaty door Victor en Sergei naar een gastiniza worden gebracht: de motoren blijven nog even op de wagen en gaan we de volgende ochtend ophalen. Wij zijn weer een uur verder (tijdszone vergeten, het is geen 0400 maar 0500 uur), gaan uitgebreid douchen en onze kleren een beetje fatsoeneren. Eerst wat slapen en morgen naar het SOS kinderdorp en een garage zoeken om de motoren wat op te kalefateren.


One Response to “Uitholling overdwars / an offer you can’t refuse / eind goed, al goed”

  • Bart Says:

    Hé mannen, wat is dat nou?
    Jullie hebben het mooiste wat Kazachstan te bieden heeft links laten liggen! Met name het Achmed Zhasaui Mausoleum in Turkistan zou je niet mogen missen. Het staat niet voor niets op de Unesco werelderfgoedlijst.

    Succes bij het SOS-Kinderdorp en doe Aiman (directie-assistente) de groeten.
    Mocht je tijd over hebben zou ik een ritje naar Medeo aanraden om daar de schaatsbaan (Alma Ata) te gaan bekijken. De hoogste gelegen schaatsbaan ter wereld en gelegen in een prachtige omgeving, en natuurlijk heerlijk om te rijden, daar in de bergen.

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.