Muggendag

Met een klein beetje pijn in ons hart verlieten we Volgograd, weer de boze wijde wereld in nadat we in zo’n warm nest hebben mogen vertoeven.

Joep voorop met zijn nieuwe Garmin linea recta naar Astrakhan. Er stond ons weer een cultuurshock te wachten, na nog geen 100 km werden de wegen slechter, de tankstations armoediger en de mensen Aziatischer. Dorpen die we passeerden zijn onbestraat, waterleidingen lopen op palen om het dorp heen, bogen zorgen ervoor dat men het dorp in en uit kan.

En muggen… heel veel muggen, maar niet alleen muggen ook vliegen, wespen, sprinkhanen en ander dergelijk gespuis. Duizenden op de weg en om je hoofd zodra je even stil staat. Lokale bevolking loopt hier met geïmproviseerde imkermaskers op. Toen we in Astrakhan aankwamen zaten onze pakken en helmen, helemaal vol met insectenresten en bloedspetters.

Het leek ons een goed idee om tot het einde van de stad te rijden en daar een hotel te zoeken, dat was het ook. Echter besloten we niet meteen voor het eerste hotel te kiezen maar door te zoeken naar een hotel met internet verbinding. Resultaat was een uur zoeken in een afschuwelijke stad, ook de mensen lijken hier een stuk minder vriendelijk. We hebben ons zelden zo onwelkom gevoeld.

Dus toch maar naar het eerste hotel annex kruidenier. Even goed gejankt, met thuis gebeld en lekker geslapen.


Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.