Mongolië

Daar stonden we dan, na drie kwartier rijden, voor de grens van Mongolië. We waren op tijd, 7.45, en stonden als vierde in de rij. Voor ons stond een gezelschap Russische avonturiers die ons hebben voorzien van een Siberische wodka en een kaart van Mongolië voor de Garmin. Om 9.30 ging de grens open maar natuurlijk moest Joep eerst een stukje terug rijden om een stempel te halen op een formuliertje. De grensovergang was verder zoals inmiddels gewend alleen dan veel trager, met name aan de Mongoolse kant hadden ze alle tijd en vast een soort van systeem maar dat was voor ons niet te doorgronden. Afwijkend was wel dat de gehele Mongoolse grenspost bemand was door (vriendelijke) vrouwen op één man na maar wij vermoeden dat dit therapeutisch was.

Op pad dan maar, de wegen zijn zoals omschreven en zoals verwacht: niet of nauwelijks aanwezig. Het zijn karrensporen van voornamelijk kiezel maar ook zand en keien. Het landschap is ontzettend mooi, leeg, ruw maar ook groen langs de beekjes. Overal zie je herders met vee (yaks, geiten en paarden) en yurts op de groene stukjes land staan.

In Tsagannuur hielden een man en vrouw ons aan die iets onbegrijpelijks zeiden, Joep dacht dat ze wilde liften en gaf aan dat dit niet tot de mogelijkheden behoorde. Jan dacht daar anders over en ze stapten beide op de kist op het zijspan. Gelukkig was hun ‘huis’ niet ver, we werden voor thee uitgenodigd: dat konden we natuurlijk niet afslaan.

Het huis bestond uit een hal (tevens stal) en een kamer (dat was dus de keuken, woonkamer, slaapkamer, enz.) We kregen snoep, koekjes, een soort broodstaafjes, boter om te combineren, thee en yakmelk aangeboden. Dat laatste wordt bewaard in een afwasteil onder het aanrecht, een grote soeplepel wordt gebruikt om uitgebreid te roeren en te gieten en ook om kommen te vullen. Yakmelk smaakt als een combinatie van yogurt, karnemelk, geitenmelk en boter (voor de structuur): yak! Maar eigenlijk viel het best mee.

We zijn goed doorgereden en lopen nog steeds voor op schema (drie dagen plus een beetje) maar we hebben slecht nieuws gekregen: de weg die we hadden willen volgen is onbegaanbaar, hoog water. We zullen een weg om Agit Nuur moeten vinden. De heren van “The Long Way Round” is hetzelfde overkomen en dat was niet het gemakkelijkste stukje van de rit. Spannende dag dus morgen.

De tenten staan weer op een hoogvlakte omringd door bergtoppen, erg mooi. En aan gezelschap ook geen gebrek, men zou eerder van een overschot spreken, we zijn vlak bij een aantal huizen neergestreken. Mongolen tonen hun interesse door op een meter afstand van je te gaan hurken en te staren. We dachten dat hun aandacht vanzelf wel zou verslappen maar nee hoor, ze hebben het de hele avond volgehouden.

[gmap]


One Response to “Mongolië”

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.