Nou, waar zullen we eens beginnen… Wij stonden op met het idee snel even Kharkiv uit te gaan en anderhalf uur later was dat ook gelukt. Mocht nog iemand interesse hebben in de loop van de tramlijnen in Kharkiv dan is een mailtje genoeg. Even voor de duidelijkheid Karkiv is geen gat, nou ja ook geen wereldstad, maar bestaat uit gaten. We hadden overal veel bekijks omdat mensen daar nog nooit twee idioten hadden gezien die het nodig vonden om langs (en over), de één meter hoge, tramrails, gaten, stukken beton en nog grotere gaten naar de remise (gelegen in een mooie achterbuurt) te hobbelen… en terug… Uitstapje dankzij Joep zijn ‘goede gevoel’.

Verder was het een rustige dag:

• Aangehouden door de politie, weer. Deze vroeg alleen naar herkomst en bestemming.
• We hebben de banden van de Yamaha laten verwisselen voor de extra endurobanden welke we hadden meegenomen; deze service van een “bandenstation” kwam ons te staan op de lieve som van 3,5 euro….
• Bijna zonder benzine komen te staan en
• Door een plaatselijke motorgek Luhan’k als een gek doorgeloodst, om een uur later weer terug te rijden op zoek naar een hotel.

Oh ja het hotel. Volgens ons is het hotel in gebruik (geweest) als ‘huis van vertier’ waar je ook kan eten. De barjuffrouw weigert elke vorm van communicatie en de kamer is volgens ons de honeymoon-suite. Sfeerverlichting, spiegelwand, hemelbed en een tweepersoons zitbad. Cees en Bart: we hadden het nog over jullie met de eigenaar, kan het zijn dat jullie hier iets zijn vergeten? Maar goed, we richten ons naar de lokale gebruiken!

Nog wat andere dingetjes: wij rekenen de benzine vaak af met onze Maestro- of Mastercard en ze hebben ook wel de apparatuur hiervoor, maar missen vaak ten ene male de kennis om dat te bedienen. Makkelijker is dan voor hen om maar in het Russisch te zeggen dat….????? Wij verstaan ze toch niet! De ultieme opmerking kwam van een dame die vertelde dat alleen Oekraïense Maestro-cards werkten! Toch gaat het vaak goed, maar je merkt dat dat toch een nieuwe onwennige manier van betalen is.

Wat opvalt in het landschap zijn de talloze standbeelden die hier het (Russische) leger verheerlijken; doet een beetje onwerkelijk aan. Verder springen de dieren in het oog, en niet in positieve zin. Veel straathonden: deze lopen los maar alle andere dieren zijn aangelijnd. Veel makkelijker en betaalbaarder om een koe/geit/paard aan een ketting te hangen dan om een heel weiland te omheinen. Toppunt was een Bertha die op haar dooie gemak een rotonde kaal stond te grazen (bij gebrek aan wei).

Ook de eerdere berichten zijn voorzien van foto’s.