jun 3 2010

Een beetje geld voor een beetje liefde

Nou, waar zullen we eens beginnen… Wij stonden op met het idee snel even Kharkiv uit te gaan en anderhalf uur later was dat ook gelukt. Mocht nog iemand interesse hebben in de loop van de tramlijnen in Kharkiv dan is een mailtje genoeg. Even voor de duidelijkheid Karkiv is geen gat, nou ja ook geen wereldstad, maar bestaat uit gaten. We hadden overal veel bekijks omdat mensen daar nog nooit twee idioten hadden gezien die het nodig vonden om langs (en over), de één meter hoge, tramrails, gaten, stukken beton en nog grotere gaten naar de remise (gelegen in een mooie achterbuurt) te hobbelen… en terug… Uitstapje dankzij Joep zijn ‘goede gevoel’.

Verder was het een rustige dag:

  • Aangehouden door de politie, weer. Deze vroeg alleen naar herkomst en bestemming.
  • We hebben de banden van de Yamaha laten verwisselen voor de extra endurobanden welke we hadden meegenomen; deze service van een “bandenstation” kwam ons te staan op de lieve som van 3,5 euro….
  • Bijna zonder benzine komen te staan en
  • Door een plaatselijke motorgek Luhan’k als een gek doorgeloodst, om een uur later weer terug te rijden op zoek naar een hotel.

Oh ja het hotel. Volgens ons is het hotel in gebruik (geweest) als ‘huis van vertier’ waar je ook kan eten. De barjuffrouw weigert elke vorm van communicatie en de kamer is volgens ons de honeymoon-suite. Sfeerverlichting, spiegelwand, hemelbed en een tweepersoons zitbad. Cees en Bart: we hadden het nog over jullie met de eigenaar, kan het zijn dat jullie hier iets zijn vergeten? Maar goed, we richten ons naar de lokale gebruiken!

Nog wat andere dingetjes: wij rekenen de benzine vaak af met onze Maestro- of Mastercard en ze hebben ook wel de apparatuur hiervoor, maar missen vaak ten ene male de kennis om dat te bedienen. Makkelijker is dan voor hen om maar in het Russisch te zeggen dat….????? Wij verstaan ze toch niet! De ultieme opmerking kwam van een dame die vertelde dat alleen Oekraïense Maestro-cards werkten! Toch gaat het vaak goed, maar je merkt dat dat toch een nieuwe onwennige manier van betalen is.

Wat opvalt in het landschap zijn de talloze standbeelden die hier het (Russische) leger verheerlijken; doet een beetje onwerkelijk aan. Verder springen de dieren in het oog, en niet in positieve zin. Veel straathonden: deze lopen los maar alle andere dieren zijn aangelijnd. Veel makkelijker en betaalbaarder om een koe/geit/paard aan een ketting te hangen dan om een heel weiland te omheinen. Toppunt was een Bertha die op haar dooie gemak een rotonde kaal stond te grazen (bij gebrek aan wei).

Ook de eerdere berichten zijn voorzien van foto’s.


jun 2 2010

Circus Kharkiv

Oke,  op verzoek dan maar eerst even over onze gesteldheid: we zijn nog geen officieel lid van de Iron Butt Association, maar toen we vandaag afstapten voelde het wel als zodanig. Het weer is heel goed, voor zonzoekers, maar om in Kiev met de motor rond te rijden is het wat minder. Onze ruggetjes beginnen de vele hobbels ook af en toe te voelen. Verder lachen we ons suf.

Het is toch geen saaie dag geworden vandaag, alhoewel de reis langdraadig was. Gelukkig heeft de politie onze dag mede kleur gegeven door ons aan te houden en te vertellen dat we niet zo hard mochten rijden maar met onze gebruikelijke charmes kostte het ons niets. Verder was het enige noemenswaardige feit een joekel van een gehoornde kever (soort hijgend hert maar dan anders, groter, angstaanjagender) in een potje naast de kassa bij het wegrestaurant.

En toen kwamen we in Kharkiv… Op zoek naar een hotel kwamen we in gesprek met een zogenaamde passant die ook drie woorden Engels kende. We werden door hem uitgenodigd om iets onduidelijks te gaan bekijken, we kwamen terecht in een circusschool ondergebracht in een schitterend oud theater uit 1905. Kinderen van 6-7 jaar kregen hier de beginselen bijgebracht van de circuskunst. Wij werden voorgesteld aan de ster van de show: Alex uit Moskva. Speciaal voor ons werdt een vreemdsoortige ronde kooi in elkaar gezet. Vervolgens hebben we ruim een uur genoten van een fantische show met twee motoren en een fiets die alle kanten opgingen in deze bol. Joep mocht zelfs in de bol staan terwijl Alex met een motor om hem heen suisde.

We hadden nog steeds geen hotel maar daar wist Alex wel een oplossing voor: het circushotel met bijbehorende parking. Beeld je Watersley in: het kloostergedeelte, denk de geestelijkuitgedaagden maar weg (niet helemaal), gooi er een mislukte Ialiaan uit Zweden op vrouwenjacht in, laat de muren een beetje afbladderen, Frans toilet en dat alles bij elkaar geeft een zeer bescheiden beeld van de realiteit.


jun 2 2010

Omeletje

Lekker aan de brunch, vanochtend zijn we Kiev doorgecrossed (meer geslopen). Wat een stad, gigantisch!

Jan soep, Joep een omeletje, en ze hebben zelfs wireless! Alhoewel het even moeite kosten de mogelijkheden van internet te bespreken met de serveerster. Vandaag wordt een saaie dag: rechte, wel goede, weg naar Karkiv (Of Xapkib zo je wilt).

Gisteren was dit totaal anders. Het begon met veel te laat vertrekken: 10.30, even de tijdzone vergeten en Jan liet Joep een uurtje doorsnurken. Vervolgens vlak na vertrek moeten stoppen voor een tegemoetkomende pools-oekrainse wielertour, toen tergend langzaam Rivne. Als klap op de vuurpijl werden we aangehouden en moest Jan een boete (lees: smeergeld) betalen vanwege verkeerd inhalen. Gelukkig was de prijs onderhandelbaar, we kwamen uit op zo’n 60 euro omgerekend. Aparte ervaring.

Uiteindelijk hebben we toch nog kilometers kunnen maken en even voor Kiev een vervallen, lege camping gevonden met twee vriendelijke beheerders die in Nederland al lang met pensioen waren geweest.


jun 1 2010

SMS Update

Aangekomen in Kiev, mooie camping, geheel privé.
Moe maar voldaan.

[gmap]


mei 31 2010

Betonplaten met een laagje asfalt

De Poolse Erwin Krol had toch gelijk; na een uurtje rijden konden de regenpakken aan en kregen we hoosbuien over ons heen. We zien onderweg dat hele gedeeltes van Polen zijn overstroomd, en nu snappen we ook waarom! Vandaag gaan we naar de Oekraïne, en dat doen we middels geweldige Poolse snelwegen en niet zo geweldige wegen daar waaraan hard wordt gewerkt om ze ook in geweldige staat te krijgen. Alleen, dat duurt nog effe, en dus gaat al het verkeer richting Oekraïne vaak over enkelbaans wegen die -nog- in deplorabele staat zijn.  Daarbij opgeteld dat veel Poolse weggebruikers een sterke doodswens hebben levert dat opmerkelijk verkeersgedrag op, waaraan het toch wel wennen is. Eind van de middag staan we dan eindelijk aan de Pools-Oekrainse grens zodat we eindelijk de jarenlang gevreesde russische vijand kunnen trotseren. De werkelijkheid was anders: een goed engels sprekende innemende grensbeambte bood Joep zelfs zijn pet aan waarmee die op de foto kon! Na ampel 45 minuten waren we goedgekeurd en zijn we op zoek gegaan naar een slaapplaats alwaar dit wordt getikt en waar de tenten te drogen hangen. Morgen gaan we naar Kiev; de wegen hier zijn tot nu toe bagger, hopelijk morgen beter, want hoop doet leven, toch?

Cultuurshock

Gisteren in Polen verbaasden wij ons over het gegeven dat je in anderhalve dag rijden in zo’n compleet andere wereld terecht kan komen. Vandaar wordt dat gevoel niet alleen versterkt maar wordt de ervaring van gisteren volledig weggevaagd. Na de grensovergang: cultuurshock, cyrillisch schrift, slechte weg, middle of nowhere, vreemd geld (hoeveel is het waard??), doodlopende betonwegen, hamers en sikkels. Kortom cultuurshock… fantastisch…

Net als de drogende tenten, onderbroeken en sokken, leggen wij ons ten ruste… morgen weer een uitdagende dag.

[gmap]